Hoi Niek en Mirthe, welk werk hebben jullie geleend?
Het is van Rob Sweere. Het heet I Want To Fly Like An Eagle en het is een vroeg werk van hem. Hij maakt nu veel installaties in de publieke ruimte.
Niek, zou jij het werk in drie woorden kunnen omschrijven?
Het is verwarrend… Transparant ook. En mysterieus.
Leuk. Vind je het belangrijk dat het werk deze eigenschappen heeft?
Het roept vragen op toch? Je kijkt ernaar en denkt: Wat zou de kunstenaar gedacht hebben?
Heb jij een idee over de gedachten van de kunstenaar?
Nee, ik kan het moeilijk uitleggen.
Doet het je ergens aan denken?
Een soort schip. Ik weet niet waarom, misschien ligt het aan zijn houding. De kromming van zijn lijf. Het hout, het zonlicht. Het is dan wel binnen en totaal niet aan zee. Het is ook mistig.
(Mysterieus- in Nieks woorden)
Ik zie het ook wel terug in de compositie. Vind je nog andere elementen interessant?
Het is what you see is what you get, maar ook weer niet helemaal. Het oogt transparant en het heeft veel elementen. Het is zichtbaar; er is veel om te bekijken, maar het is ook geen letterlijk werk. De deuren op de foto vind ik trouwens ook mooi.
Ik zie het ook terug in jullie huis. Jullie hebben dezelfde soort deuren. Vind je het belangrijk dat het moet passen in je huis?
Het mag wel samenhang hebben. Het esthetische gedeelte is wel belangrijk. Soms kan het dan ook in het niet vallen, maar dat doet deze niet. Dit werk is gedurfd en ook heel uitgesproken. Ook in zijn naaktheid.
En wat vind je ervan, dat je een naakte man aan je muur hebt hangen?
Tja. Tien jaar geleden had ik het niet gedaan. Sinds ik met Mirthe ben, zijn mijn expressie en vrijheid wel wat verbreed. Ik ben niet zo conservatief meer in dat soort keuzes.
Mirthe: Het is grappig dat je zegt dat je zoveel associaties hebt bij dit werk, bijvoorbeeld het schip. Misschien wordt het daardoor ook wat minder naakt.
Niek: Klopt, je ziet ook niks. Het draait ook niet om zijn naaktheid, maar het is wel gedurfd door zijn naaktheid.
Mirthe: Door zijn houding vergeet ik soms ook dat ie naakt is.
Niek: Dat komt ook door de gehele compositie denk ik. De ruimte eromheen speelt ook een belangrijke rol. Hij is maar een klein onderdeel in de foto. Hij staat wel centraal maar is niet overheersend.
Zie je elke keer ook iets nieuws als je ernaar kijkt?
Hij is hier nog niet zo lang. Wat ik wel fijn vind aan deze foto, is dat de ruimte erin mooi en statig is, maar niet perfect. Er zitten oneffenheden in. Het hoeft niet perfect te zijn om mooi te zijn.
Doet die realisatie iets met jouw eigen plannen voor jullie nieuwe huis?
Ja, ik denk wel dat het lastig is. Als je je huis verbouwt en alles vernieuwt, ben je heel voorzichtig. Het is verleidelijk om te denken: het moet perfect. Maar het hoeft juist níet perfect.
Juist. Jullie hebben er voor gekozen kunstwerk te gaan lenen. Waarom kiezen jullie voor kunst aan de muur in plaats van bijvoorbeeld iets van Ikea?
Het mag wel wat meer gedurfd, het hoeft niet per se.. – iedereen heeft Ikea. Wat maakt het dan nog dat jij het in jouw huis wil hangen? Je wil toch een beetje dat het jouw huis wordt. Zo’n kunstwerk kan daar zeker een aanvulling op zijn.
Vind je dan ook dat het werk iets meer zegt over jullie?
Ja, ik zie er ook wel dezelfde smaak in, als je bijvoorbeeld ook naar het interieur kijkt. Zelfde kleuren, soortgelijke stijl. Ik vind het passen bij wat wij in huis hebben.
En in het algemeen? Vind je het dan belangrijk dat het werk bij jullie past?
Vind ik lastig. Ik vond andere werken ook mooi, die zouden hier ook mooi gestaan hebben. Ik kan me aan dit werk verbinden en relateren omdat ik er veel herkenningspunten in zie. Bijvoorbeeld de keuze van de ruimte, maar ook het idee. Of in ieder geval: wat ik denk dat het idee is. Het is mijn interpretatie.
Mirthe: Vind je dat in elk kunstwerk belangrijk, Niek?
Dat is toch kunst? Ik moet er toch iets mee voelen. Het moet mij triggeren of een emotie oproepen die ik herken. Dat is mijn persoonlijke verbintenis met het schilderij. Ik voel ook mee met de omgeving en wat er gebeurt en dat vind ik passen bij, momenteel, dit huis.
Ja, ik begrijp jullie keuze. Ik zie de parallellen ook wel. De ruimte op de foto is ook een wezenlijk onderdeel van het werk.
Mirthe: Grappig, ik realiseer me dat het werk eigenlijk een soort verlengstuk is van de fase waarin wij momenteel zitten. Ook met het huis.
Niek: Ja, maar dat mag toch? Kunst kan daar toch aan bijdragen?
Mirthe: Ja, dat vind ik juist. Ik vind het sowieso een prachtig werk, maar dit had ik nog niet eerder beseft.
Niek: We hebben het wel vrij snel uitgekozen hoor. Maar misschien speelde onze fase onbewust wel een rol bij de keuze. We zijn toch bezig met dezelfde kleuren, hout, het interieur…
Misschien is het toevallig, maar het is wel leuk.
Niek: Het is ook nu we er meer naar kijken, dat we dit gaan zien.
Dat lijkt me een goede eigenschap van het werk.
Goed, laatste vraag: denken jullie dat jullie het werk ooit weer gaan inwisselen?
Mirthe: Ik zie het wel gebeuren dat ik me er enorm aan ga hechten.
Niek: Haha, dat durf ik nu niet te zeggen. Misschien zullen we daar na een half jaar over gaan nadenken; ik wil sowieso wat tijd nemen om te proeven en te kijken. Het kan zijn dat we het werk weer inwisselen, maar als we hem heel erg gaan missen, dan komt ie ook weer gewoon terug. Je kan hem ook gewoon ergens anders in huis ophangen natuurlijk.
Heb je gezocht naar werk voor een specifieke plek in het huis?
Niek: (wijst plaatsen aan de wand in de woonkamer aan): Daar, daar en daar. Sowieso twee werken beneden.
(Mirthe en Niek beginnen met het inventariseren van alle plekken in de ruimte waar ze iets moois willen ophangen of neerzetten. Ondanks dat het huis nog niet af is en nog vol staat met verhuisdozen en meubelstukken op willekeurige plaatsen, is het door de grote hoeveelheid kamerplanten al een knusse boel binnen.)
Mirthe: Het moet een combinatie van planten, kunst en lampjes worden.
Niek: Planten hebben we al volop. Mirthe heeft een soort ‘planten sanctuary’. Ze verzorgt ze echt heel goed. Het zijn haar eigen planten, maar ook planten van vrienden die op reis zijn en planten die ze gevonden heeft.
Mirthe: Ik was bij Kunstmagazijn en toen kwam ik een heel leuk werk met theekopjes tegen. Daarvan dacht ik meteen: deze wil ik bij ons in de keuken. Soms dan weet je niet eens dat je het wil, voordat je het ziet.
Wat is voor jullie de belangrijkste reden om lid te worden bij Kunstmagazijn?
Niek: Het is fijn dat je geen vastigheid hebt en daardoor durf je juist wat meer dingen te proberen. Je neemt op deze manier wat meer risico.
En wat zouden jullie doen als jullie smaak heel erg uiteenloopt?
Ruzie, haha. Nee, je groeit juist wel maar naar elkaar toe, ook qua smaak. Je kijkt op den duur ook meer door elkaars ogen. Ik ga wel mee in wat Mirthe interessant vindt, omdat ik Mirthe interessant vind.
Oké, bedankt voor jullie tijd en veel succes komende tijd met al het werk in huis!
En een kunstwerk in de keuken: