Hoe ziet de Waalstad eruit door de blik van een buitenstaander? Hoe vereeuwig je de levens die even vluchtig lijken te verdwijnen als dat ze opdoemen? Op zaterdag 15 juni opent bij Kunstmagazijn in Brakkenstein de expositie van Diana Huijts, waarin we werk uitlichten dat wij nieuw in de collectie hebben. De kunstenaar legt indrukken van onder meer Nijmegen vast die de stadsbewoners zelf misschien al niet meer opvallen.

Beeldend kunstenaar Diana Huijts beweegt zich tussen diverse steden en landschappen, die ze vervolgens in uiteenlopende technieken vastlegt. In de houtsnedes, olieverfdoeken en prenten verbeeldt ze zowel de reuring van het zomerse stadsleven als de kleine idylles in de buitenlucht. Een impressie door Huijts is veel meer dan slechts de afdruk van een specifieke locatie; het is een welgevormde vertaling van het dynamische leven in of buiten de stad naar het tweedimensionale vlak.

In de zomer van 2018 deed ze ook de Waalstad aan, om aldaar haar impressies van Nijmegen te verbeelden. In haar serie ‘12 Zichten op de Waal´, toont Huijts Nijmegen in de zomer, door de ogen van een buitenstaander. Prominente stadsgezichten, zoals de Waalbrug en de kade zijn vastgelegd in kleurrijke, beweeglijke linoleumsneden, maar ook een zomerse middag op het waalstrandje, de skaters bij Waalhalla en de veteranen die de dagelijkse Sunset March lopen op de Oversteek, zijn niet ontkomen aan de de blik van Huijts.

De kunstenaar is als een moderne flaneur; eindeloos registrerend en in beweging, maar altijd vanaf een afstandje. De stadsgezichten van Huijts doen denken aan de Japanse prenten van Hiroshige, die zesendertig verschillende zichten op de berg Fuji verbeelden. Ook in ´12 Zichten op de Waal´ worden verschillende levens geportretteerd tegen eenzelfde achtergrond – de stad Nijmegen – die als een Leitmotiv in de serie de verschillende levens aan elkaar verbindt.

Ook in haar olieverfschilderijen herken je de blik van de buitenstaander. Of het onderwerp nu mensen, dieren, natuur of industrie behelst, haar doeken zijn opgezet in vlotte penseelstreken en expressieve kleuren waarmee ze het vluchtige karakter van het geporteerde moment weet te vangen in een beeld. In het drieluik over bouwvakkers kiest de kunstenaar voor perspectieven die de suggestie van een heimelijke snapshot wekken. De bouwvakkers wanen zich onbespied en werken ongestoord verder.