Alle technofeestjes eindigen even ongelukkig ‘De geest houdt van het onbekende’ vond de surrealistische kunstschilder René Margritte. Maar is dat echt zo? Wil de waarnemer van de wereld, of toeschouwer van kunst, niet juist iets van zichzelf erin terugzien? Misschien een beetje brutaal, maar ik zou dat aforisme willen herformuleren: ‘De geest houdt van
Dit kleine bolle vaasje met de vorm van een vijfhoekig fort aan de bovenkant, oranje van kleur, vertellen je het verhaal van de Oude Hollandse Waterlinie. Het is 1672. De macht van De Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden is groot. Een reden voor de buurlanden Engeland, Frankrijk en de bisdommen Keulen en Munster om de
Mythische wezens waarin mens en dier samenkomen bestaan eeuwenlang. Zoals de centaur, de sfinx of de zeemeermin. Ze spreken tot ieders verbeelding. Zo ook Kunstenaar Aldo Eland. Hij speelde met dit thema dat resulteerde in een reeks van Faebeldierportretten Een Faebeldierportret cadeau Aldo Eland fotografeert jouw hoofd en monteert dit op een beest en
Guusje is de winnaar van de Beestenboel expositie. Getekend door Sylvia Thijssen. Kunstenaars en creatieven uit de wijk tekenden en schreven maar liefst 57 portretten van huisdieren die in de wijk wonen. De portretten hangen ook voor de ramen van de baasjes, als een levende wijktentoonstelling. Guusje vormt samen met Lucky, Kip, Kauw, Wolf en
Reis 1 – Ze overleefden de duisternis en reisden door het water De werkelijkheid als inspiratiebron is voor mij noodzaak. Ik werk graag in series en ik vertel mijn verhaal door aan elkaar gerelateerde werken te maken. Deze serie is geïnspireerd op beschilderde keramieken en porseleinen bestaande voorwerpen in hun culturele diversiteit. Sommige stillevens
